monumenta.ch > Petrus Lombardus > sectio 199 > sectio 86 > sectio 47 > sectio 13 > sectio 45 > sectio 49 > sectio 6 > sectio 28 > sectio 4 > sectio 70 > sectio 6 > 8 > sectio 420 > sectio 176 > sectio 219 > sectio 11 > sectio 168 > 13 > sectio 26 > sectio 153 > sectio 144 > bnf10439.196 r > 7 > sectio 126 > sectio 77 > sectio 25 > 13 > sectio 53 > 15 > sectio 38 > sectio 46 > sectio 32 > 1 > sectio 20 > sectio 18 > sectio 99 > sectio 123 > 7 > sectio 16 > 18 > sectio 40 > sectio 15 > sectio 34 > sectio 21 > bnf6048.112 > sectio 31 > sectio 125 > sectio 105 > sectio 50 > sectio 84 > 10 > 1 > sectio 140 > sectio 54 > 17 > sectio 156 > 9
Ambrosius, Epistolarum classis I, 51, 8. <<<     >>> 10.

9.

1 Et cum, inquit, mors fieret in plebe, ipso primo die ad horam prandii cum vidisset David percutientem angelum in plebem, ait David: Ego peccavi, et ego pastor malignum feci, et hic grex quid fecit? Fiat manus tua in me, et in domum patris mei (Ibid., 17).
2 Itaque poenituit Dominum, et iussit angelo ut parceret plebi, sacrificium autem offerret David; erant enim tunc sacrificia pro delictis, haec nunc sunt sacrificia poenitentiae.
3 Itaque ea humilitate acceptior Deo factus est: non enim mirandum peccare hominem: sed illud reprehensibile, si non se cognoscat errasse, non humiliet Deo.